بدن با استفاده از سیستم بازخوردی که مخصوص آن هورمون است، سطح هر هورمون را کنترل و تنظیم می کند. هورمون ها برای حفظ عواملی مانند دما و سطح قند خون (گلوکز) در محدوده خاصی عمل می کنند. گاهی اوقات، جفت‌هایی از هورمون‌ها با عملکردهای متضاد با هم کار می‌کنند تا عملکردهای بدن را متعادل نگه دارند.

بیماری‌های سیستم غدد درون ریز زمانی ایجاد می‌شوند که هورمون بیش از حد تولید شود یا به اندازه کافی تولید نشود، یا زمانی که مسیرهای طبیعی برای استفاده و برداشتن هورمون‌ها مختل شود. علائم می تواند به دلیل مشکل در بافت هایی که منبع هورمون هستند یا به دلیل مشکل در قسمت دیگری از بدن که بر ترشح یا عملکرد یک هورمون خاص تأثیر می گذارد ایجاد شود.

برای ارتباط با دکتر طاهره  فروغی فر بهترین متخصص زنان در سعادت اباد تهران با ما تماس بگیرید

تومور یا سایر بافت های غیر طبیعی در غده درون ریز اغلب باعث تولید بیش از حد هورمون می شود. هنگامی که یک غده درون ریز از بین می رود، هورمون کافی تولید نمی شود. بیماری های ناشی از تولید بیش از حد یا بیش از حد هورمون اغلب با پیشوند هایپر شروع می شوند . به عنوان مثال، در پرکاری تیروئید، غده تیروئید بیش از حد هورمون تیروئید تولید می کند. بیماری های ناشی از کمبود یا کمبود یک هورمون اغلب با پیشوند hypo شروع می شوند . به عنوان مثال، در کم کاری تیروئید، غده تیروئید به اندازه کافی هورمون تیروئید تولید نمی کند.

در بسیاری از موارد، غده غیر طبیعی نه تنها بیش از حد هورمون تولید می کند، بلکه به طور طبیعی به سیگنال های بازخورد پاسخ نمی دهد. این باعث می شود که هورمون در شرایطی آزاد شود که سطح آن به طور معمول کاهش می یابد. گاهی اوقات، تولید بیش از حد در اثر تحریک قسمت دیگری از بدن ایجاد می شود. گاهی اوقات، یک تومور خارج از سیستم غدد درون ریز می تواند ماده ای شبیه به یک هورمون تولید کند و باعث می شود بدن به گونه ای واکنش نشان دهد که گویی آن هورمون در حال تولید است.

بیماری های ناشی از ترشح کافی هورمون نیز می توانند دلایل متعددی داشته باشند. بافت غدد درون ریز می تواند توسط یک فرآیند خودایمنی تخریب شود، که در آن بدن به اشتباه برخی از بافت های خود را به عنوان خارجی تشخیص می دهد و سلول های بافتی را از بین می برد. در مراحل اولیه از دست دادن بافت، بدن ممکن است با تولید هورمون اضافی از بافت باقیمانده جبران کند. در این موارد، علائم بیماری ممکن است تا زمانی که بافت به طور کامل از بین برود، به تعویق بیفتد.

اختلالاتی که منجر به علائم کاهش فعالیت غدد درون ریز می شود نیز ممکن است ایجاد شود زیرا بافت های دور از منبع هورمون مختل می شوند. این می تواند زمانی رخ دهد که عملکرد یک هورمون تحریک تولید هورمون دوم باشد. به عنوان مثال، غده هیپوفیز هورمونی ترشح می کند که غده تیروئید را برای ترشح هورمون های تیروئید تحریک می کند. اگر سطح هورمون محرک تیروئید از غده هیپوفیز به طور غیر طبیعی پایین باشد، سطح هورمون های تیروئید نیز پایین خواهد بود حتی اگر غده تیروئید سالم باشد. یکی دیگر از دلایل بالقوه کاهش عملکرد غدد درون ریز، از دست دادن بافت ناشی از تومورهایی است که خود هورمون تولید نمی کنند، اما غده درون ریز مجاور را فشرده یا تخریب می کنند. در نهایت، برخی از داروها (مانند گلوکوکورتیکوئیدها) می توانند بدن را از تولید هورمون های خاص بازدارند.

بیماری های غدد درون ریز و شرایط مربوط به آن نیز ناشی از تغییرات در پاسخ بافت های هدف هورمون هستند. یک مثال مهم دیابت نوع 2 است که در آن بدن انسولین تولید می کند اما سلول ها دیگر به آن پاسخ نمی دهند. این وضعیت اغلب با چاقی همراه است.

بیماری های غدد درون ریز ناشی از حضور بیش از حد هورمون ممکن است با جراحی (حذف تومور)، رادیوتراپی (مانند استفاده از ید رادیواکتیو برای از بین بردن غده تیروئید پرکار) یا با دارو درمان شوند. سندرم های کمبود هورمون اغلب با جایگزینی هورمون از دست رفته، مانند تزریق انسولین برای درمان دیابت، با موفقیت درمان می شوند. جایگزینی هورمون های استروئیدی و تیروئیدی معمولاً می تواند به صورت خوراکی تجویز شود.

حیوانات خانگی که از درمان جایگزینی هورمون استفاده می کنند باید از نظر عوارض جانبی تحت نظارت قرار گیرند و به طور دوره ای مجدداً آزمایش شوند تا از درست بودن دوز اطمینان حاصل شود. در برخی موارد، مانند پس از برداشتن تومور غدد درون ریز با جراحی، غده بیمار بهبود می یابد و دیگر نیازی به جایگزینی هورمون نخواهد بود. با این حال، بیشتر اوقات، درمان مادام العمر مورد نیاز است. توصیه های دامپزشک خود را برای دوز و آزمایش های بعدی به دقت دنبال کنید، زیرا عوارض جانبی را می توان از استفاده از دوزهای نامناسب داروها مشاهده کرد.